20 Ekim 2008 Pazartesi

üşüyorum ben yaaa


Kendimi buzdan bir camın arkasında buluyorum.
Uzak ve soğuk... İçimdeki öfke korkutuyor en çok.
Şakaklarım zonkluyor. Damarlarımda akan kanın şiddetini hissediyorum.
Vuruyorum camlara. Paramparça oluyor.
Buzdan iğneler olup batıyor, kanatıyor yüreğimi, ellerimi.
Öfke gidiyor. Çaresizlik gelip buluyor sonra.
Tutuyor, sarıyor, dolduruyor benliğimi.
Çok üşüyorum.

Çok üşüyorum.

Çok üşüyorum...
~~şiir alıntı olmakla beraber
son üç mısraya fena halde katılıyorumm
kıbrıtcı kız gibi donup ölcem sanırım.

4 yorum:

böcük dedi ki...

Güzel şeyler düşün ve için ısınsın diye bir polyanacılık yapmak geldi içimden :Pp

YaKaMoZ dedi ki...

dusuncek guzelseylerım olsa hıc durmaksızın dusunurdum canım ama O an sadece dondugumu ve sırff bı sogukluk bıldıgın buzzzz hıssetttımm:D

Кâşiƒ dedi ki...

Kansızlık mı var kız sende hyr
Gel bize de ölçümlere bakalım :D

YaKaMoZ dedi ki...

efet var sekerım hatırlarsan bı zmanlar bussuru tahlıl fılan olmustum *-) okadr ılac yutttum ama nafileee ;s